Inseminacja domaciczna nasieniem partnera to jeden ze sposobów na zajście w ciążę bez stosunku seksualnego. Stosuje się m.in. w przypadku, gdy kobieta ma nieprawidłową budowę układu rodnego, co nie pozwala na zagnieżdżenie się zarodka, gdy ma zaburzenia owulacji, gdy w jej śluzie występują przeciwciała plemnikobójcze (tzw. wrogi śluz), występuje endometrioza lub gdy nasienie mężczyzny jest obniżonej jakości.
Do zabiegu oboje partnerzy muszą przeprowadzić szereg badań, w tym m.in. na HIV, HCV, kobieta: badania USG piersi i narządów rodnych, czystość pochwy, hormony, mężczyzna: spermogram.
Przed zabiegiem prowadzona jest terapia hormonalna pacjentki, mająca na celu uzyskanie pęcherzyków odpowiedniej wielkości. W określonym dniu para zgłasza się do kliniki. Pacjentka otrzymuje środek na wywołanie pęknięcia pęcherzyka, mężczyzna natomiast, będąc po 3-7 dniowej wstrzemięźliwości seksualnej, oddaje do pojemniczka spermę. Następnie odpowiednio przygotowane nasienie wprowadzone jest przy pomocy specjalnego aparatu bezpośrednio do macicy.
Zabieg inseminacji jest bezbolesny, przeprowadzany pod kontrolą USG. Po zabiegu należy pozostać na fotelu ginekologicznym ok. 10 min.
Skuteczność zabiegu to ok. 20-30 %. Najczęściej w ciążę zachodzi się po ok. 2-3 zabiegach. Z inseminacji rezygnuje się po ok. 6 bezowocnych zabiegach. Para kierowana jest wówczas na In Vitro.